Wzorzec znowelizowany wpisany do rejestru FCI pod liczbą 41A 

(24 XI 1970)

Owczarek Jugosłowianski - szarplaninac hodowany był od niepamiętnych czasów w regionach gór południowo- wschodniej Jugosławii. Dziś jednakże hodowany jest tam w całym kraju: początkowo nosił nazwę " ilirski ovcar". Przypuszczalnie przybył z Azji do Europy w czasach przedhistorycznej wędrówki ludów. Pierwotny typ zachował się w regionach ekstensywnej hodowli bydła jako stróż i obrońca stada przed drapieżnikami.

Wrażenie ogólne i charakter

Pies o silnym kośćcu, powyżej średniego wzrostu, proporcjonalnie zbudowany. Wyraźnie mocnej budowy, powiększa szczególnie obfita szata. Temperament spokojny, dobry charakter, dzielny obrońca, lecz nie kąśliwy. Oddany swemu panu i nie przekupny.

Głowa:

Głowa we właściwej proporcji do całości. Długość jej wynosi około 25cm, co stanowi 40% wysokości w kłębie. Cześć mózgowo czaszkowa nieco dłuższa niż kufa ( u suk nieco dłuższa). Pokrywa czaszki lekko wysklepiona, część mózgowiowa  pojemna,z lekko zaznaczoną bruzdą. Oglądana z boku i z góry- lekko wysklepiona, lecz nie wypukła. Krawędź czołowa ledwie zaznaczona.

Kufa:

krótsza od części mózgowiowej, silna i głęboka u nasady, zwęża się stopniowo i łagodnie.

Nos:

Duży i czarny

Wargi:

średnio grube i obwisłe, górna zachodzi lekko na dolną, kąciki zwarte.

Uzębienie:

kompletne, zgryz nożycowy.

Oczy:

kształtu migdałowego niezbyt duże i wklęsłe, ciemno lub jasnokasztanowe ,o wyrazie spokojnym lecz przenikliwym, nigdy lękliwym. Powieki i błony śluzowe widoczne, ciemno pigmentowane.

Uszy:

Osadzone na wysokości linii poprowadzonej przez koniec nosa lub nieco poniżej tej linii. Obwisłe opadające płasko na policzki w kształcie litery "V" , średniej długości, jeśli je lekko naciągnąć- dochodzą do wewnętrznego kącika oka .Okryte krótkim i gęstym włosem.

Szyja:

Górna jej linia lekko wygięta lub prosta, dolna prosta. średniej długości lecz w skutek długiej i gęstej sierści wydaje się krótsza. Szeroka, głęboka i muskularna, dobrze związana z głową i tułowiem, bez zaznaczonego przejścia. Lekko wzniesiona ponad linię grzbietu. Skóra napięta i bez fałd. Włos obfity, długi i szorstki tworzy u nasady głowy wyraźnie zaznaczony kołnierz, co pozornie zwiększa szerokość i głębokość tej partii głowy.

Tułów:

Linia grzbietu pozioma lub lekko opadająca ku tyłowi. u psów wychowywanych w górach tolerowana jest większa wysokość w zadzie niż w kłębie, co jednakże nie jest pożądane.

Długość tułowia nieco większa niż wysokość w kłębie.

Kłąb lekko zaznaczony i silny, miejsce połączenia z szyją mało widoczne. Klatka piersiowa głęboka , dochodząca do łokcia, średniej długości. Pierś szeroka i muskularna. Obwód klatki piersiowej o co najmniej 20% większy niż wysokość w kłębie. Grzbiet prosty i szeroki, niezbyt długi. Partia lędźwiowa raczej krótka, szeroka i muskularna. Zad średniej długości. Brzuch podkasany i muskularny. Dolna jego linia wznosi się łagodnie ku tyłowi. Słabizny dość krótkie z zaznaczoną wklęsłością.

Kończyny przednie:

Ustawione pionowo proporcjonalnie do tułowia. łokcie na wysokości równej 55% wysokości w kłębie. Łopatki dość długie i szerokie silnie osadzone na tułowiu, nieco skośnie ustawione do poziomu pod kątem 65 stopni. Ramię jest ustawione bardziej ukośnie, pod kątem 55 stopni do poziomu. Kąt stawu łokciowego 145 stopni. Łokieć dobrze osadzony, bardzo mało odstawiony od żeber. Przedramię ustawione pionowo, o silnym kośćcu, i umięśnieniu, długie ozdobione piórem Nadgarstek silny, gruby i lekko zaznaczony, śródręcze lekko ukośne , szerokie i silne. Łapy owalne, palce wysklepione i zwarte. Pazury czarne, opuszki podeszwowe silne, lecz elastyczne -czarne.

Kończynt tylne:

Oglądane z tyłu regularne i nieco silniejsze niż kończyny przednie. Oglądane z profilu również regularne, dobrze ukątowane. Udo muskularne, silne i zaokrąglone, ukośnie ustawione, pod takim samym kątem do poziomu jak łopatka. kąt pachwinowy nieco bardziej rozwarty około 125 stopni. Biodra silne i szerokie, umięśnienie uda schodzi dość nisko. Pióra dobrze rozwinięte, podudzie silne i ustawione pod katem dość rozwartym około 130 stopni. śródstopie nieco mniej ukośnie ustawione niż śródręcze. Zdarzają się ostrogi, lecz jeśli występują należy je usuwać. 

Ogon 

Długi dochodzący co najmniej do stawu skokowego, łączy się nieznacznie z linią grzbietu, groby u nasady, zwęża się ku końcowi Włos obfity, od spodu dłuższy, tworzy pióro. Ogon wygięty na kształt szabli, w akcji wzniesiony ponad linię grzbietu

Chody:

Krok długi i elastyczny, płynny i średnio długi. Galop wydaje się nieco ciężki, lecz dzięki długim skokom - szybki.

Szata:

Skóra średniej grubości, elastyczna i przylegająca. Bez fałd, wszystkie widoczne śluzówki, czarne lub ciemno pigmentowane. Włos na głowie, uszach i wewnętrznej stronie kończyn krótki. Na szyi, tułowiu i tylnej części kończyn oraz ogonie długi, prawie prosty i nieco grubszy. Pod pokrywą podszycie krótkie, delikatniejsze, bardzo gęste i obfite. Długość włosa na kłębie 10 -12 cm nie krótsze niż 7cm.

Maść

Jednolita, dopuszczalne wszystkie odcienie od białego do ciemnobrązowego, prawie czarnego. Najwyżej ceniona jest maść szaro-żelazista i ciemnoszara. Niedozwolona jest maść łaciata i w białe plamy. Dopuszczalne małe białe znaczenia na piersi i palcach, lecz niepożądane u psów pigmentowanych maść zasadnicza jest wyrazista na szczycie głowy , szyi i tułowiu. Od spodu tułowia oraz u dołu kończyn maść rozjaśnia się, przechodząc w brudnoszarą lub żółtawą. To rozjaśnienie nie powinno jednak odcinać się wyraźnie, gdyż stwarzałoby to wyrażenie łat.

Wymiary ciała:

Wysokość psa średnio 62cm w kłębie u suk 58 cm. Wyżej cenione okazy większe. Psy o wysokości poniżej 56cm, a suki poniżej 54cm wyłącza się z hodowli. Masa psa 35-45kg, suki 30-40kg, Długość tułowia nieco większa niż wysokość w kłębie, u psa w stosunku 10/8 u suki 12/10,

Wady małe:

Niedostateczna wielkość mózgowioczaszki. Kufa nieco zbyt długa. Przerost szczęk, niedostateczna szerokość lub głębokość klatki piersiowej. Żebra zbyt płaskie, lub zbyt wysklepione. Niedostatecznie pionowe kończyny, Szata nieco krótsza, ale jednak z zaznaczonymi piórami. Białe znaki na piersi lub łapach. Nieco za krótki ogon. Łapa zajęcza. Inne małe błędy budowy.

Wady poważne:

Kufa za długa lub zbyt spiczasta. Uszy wysoko osadzone, lub odstające od głowy (nie dość przylegające do policzków). Zgryz kleszczowy.